# ความรับผิดชอบ สร้างได้ด้วยใจแม่ 💖

อีกหนึ่งปัญหาที่ค้างคาใจแม่ ๆ ที่มีลูกวัยรุ่น คือ 😰เมื่อไหร่หนอลูกจะมีความรับผิดชอบสักที

พ่อแม่วัยรุ่นหลายคน ทั้งบ่น ทั้งปรารภ ทั้งขอความปรึกษาจากแม่มด มีเรื่องหนึ่งที่คล้าย ๆ กันแทบทุกบ้าน คือ 😰ลูกวัยรุ่นไม่มีความรับผิดชอบอะไรเลย จะทำยังไงให้ลูกรู้จักรับผิดชอบตัวเอง

ความรับผิดชอบที่แม่ ๆ ปรารถนาจะให้ลูกวัยรุ่นมีกันทุกบ้านนั้น มีอะไรบ้าง

😰ก็แค่รับผิดชอบเรื่องส่วนตัว รับผิดชอบการเรียน รับผิดชอบส่งงาน รับผิดชอบงานบ้านที่รับมอบหมายบ้าง เท่านั้นเองที่แม่ต้องการ

อยากชวนแม่ ๆ ลองมองย้อนกลับไปว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา 😰เราเคยปล่อยให้ลูกรับผิดชอบตัวเองจริง ๆ หรือเปล่า 💖

ทุก ๆ เช้า แม่ยังต้องตะโกนปลุกลูกให้ลุกขึ้นมาเรียนออนไลน์อยู่หรือไม่ แม่ยังต้องตามเก็บที่นอนพับผ้าห่มที่ลูกสะบัดให้พ้นกายตอนตื่นนอนหรือเปล่า ยังต้องตามเก็บเสื้อผ้า ชุดนอน ชุดชั้นในลูกมาซักตากอยู่หรือเปล่า แม่ยังต้องคอยเช็คไลน์กลุ่มผู้ปกครองว่า ลูกค้างส่งงาน วิชานี้ วิชานั้นอยู่มั้ย สารพัดความไม่รับผิดชอบของลูก มีเราพ่อแม่คอยตามไปจัดการให้ทุกเรื่องหรือเปล่า

ถ้าวันนี้ 💖พ่อแม่ยังทำเรื่องที่อยากให้ลูกรับผิดชอบแทนลูก อย่าได้หวังว่า ลูกจะมีความรับผิดชอบตัวเองได้ เพราะคุณได้แย่งความรับผิดชอบนั้นมาเป็นของคุณแล้ว ลูกก็ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบใด ๆ

อย่างที่รู้กันดี ความรับผิดชอบ คือ ทักษะที่ต้องฝึกฝนด้วยตนเอง ไม่ว่าแม่ หรือแฟนก็ทำแทนไม่ได้ทั้งนั้น 😰ตราบใดที่ลูกไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบตัวเอง เพราะมีคนทำแทนให้ทุกเรื่อง ลูกก็จะไม่ได้ฝึกฝนที่จะรับผิดชอบตัวเอง วนอยู่อย่างนี้ ไม่รู้จักจบ

💖ดังนั้น ถ้าพ่อแม่ อยากให้ลูกมีความรับผิดชอบในเรื่องใด ให้พ่อแม่ลองปล่อยความรับผิดชอบนั้นเป็นของลูก อย่าไปแย่งความรับผิดชอบนั้นมาเป็นของเรา คุณแม่อาจจะเถียงอยู่ในใจว่า เคยปล่อยแล้ว และลูกก็ไม่เห็นรับผิดชอบตัวเองเลย แม่มดอยากจะบอกว่า💖 เราอาจต้องใช้เวลาที่จะให้ลูกได้เรียนรู้ที่จะรับทั้งผิดและชอบ หมายความว่า ลูกจะต้องเรียนรู้ถึงผลของการกระทำและไม่กระทำของตัวเอง ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เด็กบางคนอาจจะเรียนรู้ได้ด้วยการสอบตกเพียงหนึ่งเทอม บางคนสองเทอม บางคนหนึ่งปี สองปี หรือสามปี แต่ไม่ว่าจะเป็นเวลานานเท่าใด 💖ถ้าแม่ยืนยันให้ลูกรับผิดชอบผลของการกระทำของตัวเอง วันหนึ่งเขาจะรับผิดชอบตัวเขาเองได้ในที่สุด

ความรับผิดชอบอาจจะเห็นผลช้า😰 ไม่ทันใจเหมือนกับการบังคับ ถูลู่ถูกังลูกขึ้นมาเรียนหนังสือ เพราะเพียงแค่แม่ตะโกนด้วยเสียงสอง เสียงสาม ลูกก็จะรีบเด้งตัวขึ้นมานั่งเรียนแล้ว แต่นั่นคือการบังคับ ไม่ใช่ความรับผิดชอบ วันใดที่ไม่มีเสียงจากแม่มากระชากวิญญาณ ลูกก็จะไม่ทำมันเพราะไม่เคยเต็มใจทำ หรือทำตามด้วยอารมณ์เสีย แต่ถ้าลูกทำด้วยความรับผิดชอบ เพราะรู้ว่า ความรับผิดชอบเป็นของเขา ชีวิตเป็นของเขา แม้ว่า วันไหนไม่มีแม่มาคอยปลุกเตือน ลูกก็จะทำมันเพราะรับผิดชอบชีวิตตัวเอง 💖ขอเพียงแม่รอให้เป็น ใจเย็นให้พอ

แม่อาจจะสั่นสะเทือนบ้าง เมื่อได้รับโทรศัพท์จากโรงเรียน สารพันปัญหาที่มาตามสาย ไม่ว่าจะเป็นลูกไม่เข้าเรียน ลูกไม่ส่งงาน ลูกไม่ทำการบ้าน ลูกไม่เข้ากลุ่มทำรายงาน..... ฯลฯ ลองทบทวนความรู้สึกของตัวเองว่าเรารู้สึกยังไงต่อสารตามสายโทรศัพท์นั้น โมโห เสียใจ ไม่ได้ดั่งใจ หรือโกรธ เชื่อแน่ว่า ลึก ๆ นั้น มันคือความอาย อายต่อการกระทำที่ไม่ดีของลูก อายต่อพฤติกรรมที่ไม่ได้เรื่อง อายที่เราเป็นแม่ที่ดูแลลูกไม่ดี เสียหน้า เสียใจที่ลูกไม่มีความรับผิดชอบตัวเอง ให้แม่ทำความเข้าใจกับความรู้สึกของตัวเองอย่างแท้จริง และให้อภัยตัวเอง อย่ากล่าวโทษตัวเอง ให้แม่คิดเสมอว่า แม่ได้ทำหน้าที่ความรับผิดชอบของแม่ได้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว การให้อภัยตัวเองเป็นสิ่งสำคัญ ขอให้คิดเสมอว่า แม่ก็ไม่เคยเป็นแม่มาก่อน เพิ่งจะมาเป็นแม่ก็ตอนที่มีลูกอยู่ในท้องนี่แหละ อายุของความเป็นแม่ ก็เท่า ๆ กับอายุของลูกเท่านั้นเอง ดังนั้นแม่ก็อาจผิดได้ พลาดได้ ไม่รู้ได้ เรียนรู้ไปด้วยกัน และให้อภัยกันทั้งตัวลูกและตัวของแม่

💖ขอแค่เพียงแม่ทำหน้าที่ความรับผิดชอบในส่วนของแม่อย่างเต็มที่ที่สุด เช้ามาปลุกลูกตื่นก่อนเวลาเรียนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและท่าทีแห่งรัก ทำอาหารเช้าที่อุดมคุณประโยชน์ ปรุงอาหารเที่ยงที่เพิ่มประสิทธิภาพให้ร่างกายและสมอง เตรียมมื้อเย็นให้พ่อแม่ลูกได้ใช้เวลาคุณภาพอยู่พร้อมหน้า พูดคุยเรื่องอื่นนอกเหนือจากเรื่องเรียนบ้าง ถามไถ่ถึงเรื่องที่ลูกชอบแม้ว่าจะเห็นเป็นเรื่องไร้สาระบ้าง ทำเรื่องสนุก ๆ ด้วยกันบ้าง ฟังลูกเล่าเรื่องต่าง ๆ โดยไม่ตัดสิน ที่เหลือเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบของลูก ปล่อยให้เขารับผิดชอบตัวเขาเอง รับผลการกระทำและไม่กระทำของตัวเอง เพราะชีวิตเขาเป็นของเขา ไม่ใช่ของเรา

เพียงเท่านี้ แม่ก็จะเห็นได้ว่า

💖ความรับผิดชอบไม่ได้ยาก ถ้าคุณฝึกเป็น และใจเย็นมากพอ

ขอให้มีความสุขกับการเลี้ยงลูกที่มีความรับผิดชอบนะคะ

ด้วยรัก และห่วงใย💝🤱

จากใจ แม่มด💞🧙

😰